Logo Chi Centre

onder­handelen

onder­handelen

Bij onderhandelen zijn twee zaken van belang: het onderwerp en de relatie.

Onderhandelen is een methode van communicatie waarbij alle betrokken partijen én hun onderlinge relatie(s) zo veel mogelijk baat hebben en zo min mogelijk schade.

In de jaren '70 van de vorige eeuw kwam in de psychiatrie de 'Negotiated Approach' op. Hulpverleners kwamen op het lumineuze idee te vragen wat hun patiënten/cliënten zelf eigenlijk wilden.

Dit was daar voor helemaal niet gebruikelijk. De cliënt/patiënt kwam en werd onderzocht. Er werd door de deskundige een diagnose gesteld en een behandelplan opgesteld. De behandeling werd uitgevoerd en achteraf werd het resultaat bekeken. Zonodig werd in een nieuwe diagnose en behandelplan de procedure herhaald.

De patiënt was betrekkelijk passief in dit geheel en kon slechts 'meewerken' door te genezen. Hulpverleners, zowel in de 'harde' medische wereld als in de meer 'softe' wereld van de psychiatrie ontdekten dat maar al te vaak de 'therapie geslaagd was, maar de patiënt overleden'.
Oftewel, de diagnose en behandeling waren volledig volgens de 'state of the art' geconstrueerd en uitgevoerd maar bleken onvoldoende resultaat te hebben.

In 'Negotiating' werd voor het eerst stelselmatig gevraagd naar de beleving en de opvattingen van de betrokkene. Dit gaf vaak betere resulaten. Het vreemde was dat met name de tevredenheid van de patiënten toenam, zélfs als de 'harde' werkelijkheid van het probleem, de ziekte of aandoening niet was veranderd.

Indirekt kwam men er (weer) achter dat de realiteit van een mens-met-een-probleem kenelijk groter was dan een lijst van symptomen. Mensen zijn in staat op een flexibele manier om te gaan met de omstandigheden in hun leven.

Sinds die periode is het onderhandelen, het samenwerken tussen hulpverlener en cliënt, tussen dokter en patiënt, tussen instantie of winkel en consument steeds meer gemeen goed geworden.

Tegenwoordig worden we voortdurend gevraagd om onze mening, onze ideeën over en onze waardering voor geleverde produkten. Eën van de uitvloeisels van deze manier van denken is wellicht het 'persoons gebonden budget' in de gezondheidszorg.